Protokół Zjazdu miejskiego PRON z 1985 r., protokoły posiedzeń RM PRON i jej Prezydium z załącznikami, regulaminy RM PRON i jej Prezydium, korespondencja w sprawie zgłaszanych RM PRON wniosków i interwencji, korespondencja dotycząca realizacji zgłoszonych w trakcie kampanii wyborczych do Sejmu, rad narodowych i samorządu mieszkańców wniosków przesłana do wiadomości i wykorzystania do RM PRON, prowadzona przez RM PRON „Księga zasłużonych dla miasta Konina”. W zespole nie zachowała się dokumentacja z pierwszych lat działania RM PRON w Koninie, która według informacji zawartej w jednym ze sprawozdań uległa zaginięciu w 1985 r. w trakcie prowadzonego remontu w budynku Ratusza Miejskiego w Koninie, gdzie zlokalizowane było tymczasowe biuro RM PRON.

Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego (PRON) był utworzonym w 1982 r. z inicjatywy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) ruchem społecznym mającym jednoczyć uznających zasady obowiązującej Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (PRL) obywateli różnych orientacji politycznych i światopoglądowych w celu osiągnięcia ogólnonarodowego porozumienia. Faktycznie celem utworzenia Ruchu było propagandowe wykazanie poparcia społeczeństwa dla polityki PZPR i władz państwowych, w początkowym okresie w szczególności wykazanie poparcia dla wprowadzenia w Polsce w grudniu 1981 r. stanu wojennego. Pomimo podejmowanych starań PRON nigdy nie zyskał szerokiego poparcia w społeczeństwie, a w związku ze zmieniającą się w Polsce u schyłku lat osiemdziesiątych XX w. sytuacją społeczno-polityczną, po siedmiu latach działalności w listopadzie 1989 r. został zlikwidowany. Początkowo struktury Ruchu tworzono w oparciu o powstające od początku 1982 r. z inicjatywy PZPR lokalne obywatelskie komitety ocalenia (następnie odrodzenia) narodowego (OKON). Od 1983 r., zgodnie z Zasadami statutowymi PRON, strukturę Ruchu oparto na podziale administracyjnym państwa. Na najniższym szczeblu, np. na terenie wsi, sołectwa, w zakładzie pracy, w środowisku społecznym, tworzono lokalne ogniwa podstawowe – obywatelskie komitety odrodzenia narodowego lub inne komórki Ruchu, np. rady zakładowe, na szczeblu gminy – rady miejskie (i dzielnicowe), miejsko-gminne i gminne, na szczeblu województwa – rady wojewódzkie, a na szczeblu centralnym istniała Rada Krajowa PRON. Akces do PRON mogły zgłaszać osoby fizyczne oraz tzw. członkowie zbiorowi - legalnie działające ogólnopolskie lub lokalne organizacje polityczne i społeczne, stowarzyszenia, zakłady pracy, m.in. partie polityczne, związki zawodowe, organizacje młodzieżowe, kobiece, sportowe, hobbystyczne. Podstawowymi dokumentami określającymi strukturę i funkcjonowanie PRON były uchwalone na I Kongresie PRON w maju 1983 r.: Deklaracja programowa PRON, Kierunki i metody działania PRON oraz Zasady statutowe PRON. Zgodnie z wymienionymi dokumentami jako podstawowe zadania PRON przyjęto: - umacnianie socjalistycznego państwa polskiego poprzez demokratyzację metod sprawowania władzy, ochronę praworządności i praw obywateli oraz demokratyzację życia publicznego; - zwiększenie wpływu społeczeństwa na działalność organów państwowych poprzez uczestnictwo w wyborach do organów przedstawicielskich i oddziaływanie na radnych rad narodowych i posłów na Sejm PRL, udział w procesie stanowienia prawa, uprawnienia kontrolne i konsultacyjne wobec organów administracji państwowej oraz poszerzanie społecznej bazy rządzenia i zarządzania; - działania na rzecz wyjścia z kryzysu społeczno-gospodarczego; - tworzenie warunków dialogu i porozumienia; - działania na rzecz moralnego odrodzenia społeczeństwa; - działania na rzecz kształtowania środowiska człowieka poprzez ochronę i rozwój kultury, ochronę i racjonalne kształtowanie środowiska naturalnego oraz ochronę zdrowia i propagowanie kultury zdrowotnej; - dbanie o sprawy Polski i Polaków na arenie międzynarodowej i w świecie poprzez działanie na rzecz zachowania pokoju i rozwoju współpracy międzynarodowej oraz popieranie współpracy między krajem i środowiskami polonijnymi. Jednym z najważniejszych uprawnień PRON było decydowanie o listach wyborczych w wyborach do rad narodowych różnych stopni oraz w wyborach do Sejmu PRL. Ponadto jeszcze w lipcu 1983 r. zapisy dotyczące PRON wprowadzone zostały do Konstytucji PRL, gdzie zastąpiły zapisy dotyczące rozwiązanego Frontu Jedności Narodu (FJN). Na terenie miasta Konin tworzenie PRON przebiegało analogicznie jak w większości miast i gmin w kraju. Początkowo utworzono miejski Obywatelski Komitet Ocalenia (Odrodzenia) Narodowego w Koninie. Następnie, w 1983 r., Komitet przekształcono w Radę Miejską PRON (RM PRON) w Koninie. Proces likwidacji miejskiej organizacji PRON był również analogiczny jak w większości miast i gmin w kraju - w związku z decyzjami podjętymi przez centralne władze PRON, w grudniu 1989 r. RM PRON w Koninie zakończyła działalność. Działalność miejskiej organizacji PRON przejawiała się w sposób zinstytucjonalizowany poprzez działalność RM PRON oraz poprzez aktywny udział indywidualny członków PRON w działalności urzędów, instytucji i organizacji politycznych i społecznych miasta. Do najważniejszych zadań miejskiej organizacji PRON w Koninie należało: inicjowanie, wspieranie i rozwijanie działalności społecznej i społeczno-gospodarczej, a także działanie na rzecz polepszenia warunków życia i pracy społeczeństwa, rozwoju oświaty i kultury, poprawy zdrowia i warunków zdrowotnych ludności, zwalczania patologii społecznej, ochrony środowiska. Najważniejszymi organami miejskiej organizacji PRON w Koninie były: Zjazd miejski PRON oraz RM PRON. Zjazd miejski był najwyższym organem miejskiej organizacji PRON w Koninie. Zjazd wytyczał główne kierunki działalności Ruchu na terenie miasta, wybierał RM PRON, przyjmował sprawozdania z jej działalności oraz wybierał delegatów na zjazdy wojewódzkie PRON w Koninie. Zjazdy miejskie odbywały się co dwa lata. Delegatów na zjazdy miejskie wybierały ogniwa podstawowe PRON z terenu miasta. W okresie między zjazdami miejskimi najwyższym organem uchwałodawczym miejskiej organizacji PRON była RM PRON w Koninie. Rada działała w oparciu o zasady statutowe i inne uchwały Kongresu, zjazdów wojewódzkich i miejskich PRON. Do Rady należało realizowanie uchwał Kongresu, deklaracji programowej i kierunków i metod działalności PRON, realizowanie uchwał zjazdu miejskiego PRON, określanie stanowiska i bieżących kierunków działalności Ruchu na terenie miasta oraz inspirowanie działalności Prezydium Rady i komisji problemowych. Do ważnych zadań Rady należało: ścisłe współdziałanie z Miejską Radą Narodową w Koninie i Prezydentem Miasta w Koninie oraz różnego rodzaju samorządami, w tym w szczególności z samorządem mieszkańców, inspirowanie i inicjowanie czynów społecznych, organizowanie konkursów, wzmacnianie i wspomaganie działalności społecznej komisji pojednawczej. Rada obradowała na posiedzeniach plenarnych, odbywających się co najmniej dwa razy w roku i zwoływanych przez Prezydium Rady. Obradami Rady kierował przewodniczący lub jeden z wiceprzewodniczących, sekretarz lub upoważniony członek Prezydium. W celu bieżącego kierowania pracami miejskiej organizacji PRON Rada powoływała organ wykonawczy – Prezydium, w skład którego wchodzili: przewodniczący, dwóch wiceprzewodniczących, sekretarz oraz członkowie. Pracami Prezydium kierował jego przewodniczący. Prezydium wykonywało postanowienia i uchwały RM PRON, podejmowało niezwłocznie decyzje w sprawach tego wymagających, a także inicjowało działania i opracowywało projekty w sprawach mogących należeć do zainteresowania PRON. Posiedzenia Prezydium odbywały się co najmniej raz na kwartał. Prezydium występowało w imieniu RM PRON na zewnątrz, delegowało przedstawicieli na spotkania, narady, wizyty, konferencje, itp. oraz sprawowało nadzór nad pracą pracownika ds. techniczno-biurowej obsługi RM PRON. RM PRON w Koninie powoływała komisje problemowe, których zadaniem miało być prowadzenie stałych prac dla ułatwienia Radzie zajęcia stanowiska wobec zasadniczych problemów życia społeczno-politycznego. Komisje miały przygotowywać propozycje programowe, analizy i opinie konsultowanych projektów dokumentów państwowych o szczególnym znaczeniu społecznym oraz podejmować problemy zlecone przez władze Ruchu lub wynikające z uchwał Rady. W ramach komisji mogły być tworzone zespoły robocze. Na czele komisji stał przewodniczący. W pierwszych latach istniały dwie komisje: Komisja interwencji społecznych oraz Komisja problemów społeczno-gospodarczych. W 1987 r. powołano komisje: Komisję ds. gospodarczych i ochrony środowiska, Komisję ds. rad narodowych i samorządów, Komisję społeczno-wychowawczą, Komisję interwencji społecznych oraz Komisję ds. ogniw (ogniw podstawowych). Obsługa techniczno-organizacyjna i biurowa miejskiej organizacji PRON i jej organów należała do powoływanego przez Prezydium Rady biura, jednakże w praktyce obsługą tą zajmował się zazwyczaj jeden pracownik, zatrudniony równocześnie w Urzędzie Miejskim w Koninie. Przy RM PRON w Koninie funkcjonował powołany w 1984 r. lub 1985 r. Miejski Komitet Narodowego Czynu Pomocy Szkole (MK NCPS) w Koninie, którego podstawowym zadaniem było działanie na rzecz, w tym współfinansowanie, zaspokajania pilnych potrzeb w dziedzinie oświaty i wychowania, a zwłaszcza w zakresie budowy, rozbudowy, modernizacji oraz kapitalnych remontów obiektów oświatowych i mieszkań dla nauczycieli. MK NCPS wybierał ze swego grona Prezydium, na czele z przewodniczącym, które kierowało działalnością Komitetu w czasie pomiędzy posiedzeniami plenarnymi Komitetu oraz reprezentowało Komitet na zewnątrz, w szczególności wobec władz politycznych i administracyjnych. Na terenie miasta Konin funkcjonowało, w zależności od okresu, od kilku do kilkudziesięciu podległych RM PRON w Koninie ogniw podstawowych. Tworzone były głównie ogniwa zakładowe w zakładach pracy oraz środowiskowe i osiedlowe. Poszczególne ogniwa skupiały od kilku do kilkudziesięciu uczestników (członków). W 1985 r. na terenie miasta istniało 10 ogniw podstawowych, w tym: 2 środowiskowe, 7 zakładowych i 1 osiedlowe. W następnych latach powstawały kolejne ogniwa, których liczba pod koniec 1988 r. wynosiła 35, w tym 2 środowiskowe, 31 zakładowych i 1 osiedlowe (do ogólnej liczby ogniw wliczano również RM PRON). Liczba uczestników Ruchu również rosła od około 500 w 1983 r. do blisko 1800 w latach 1987/1988.

Zespół archiwalny opracował oraz zinwentaryzował Zbigniew Marek, kustosz w Archiwum Państwowym w Poznaniu Oddział w Koninie, w październiku 2020 r.