Zespół zawiera dokumentację z lat 1875 – 1918. Akta ułożone są zgodnie ze strukturą tego swoistego przedsiębiorstwa. Generalnie instytucja ta składała się z Zarządu Dróg oraz służb tzw. zewnętrznych. Akta w zespole ułożone są następująco: I. Zarząd Dróg. 1. Kancelaria Zarządu Kolei ( Kancelaria Upravlenia Dorog), sygn. 1-66. Zachowały się przede wszystkim: okólniki władz nadrzędnych, rewizja senatorska (dotycząca spraw użytkowania i nadużyć na kolei), sprawy personalne (tajne, ogólne - uposażenia, przebieg służby, atesty, wykazy pracowników, informacje o niższych i wyższych rangą urzędnikach, strajki kolejarzy, wypadki), sprawy personalne (tajne – dotyczące poszczególnych służb: drogi, ruchu, telegrafu itp.), sprawy mobilizacji (korespondencja z Wydziałem Mobilizacyjnym, sprawy aresztowanych, sprawy narodowościowe), sprawy dochodzeniowe (nadużycia, drobne kradzieże, sprawy polityczne), sprawy odszkodowań, wizyty carskie (przygotowanie trasy przejazdu), konferencje z obcymi zarządami kolei (Prusy i Austria) w sprawie przewozu towarów 2. Inżynier do spraw szczególnych przy Naczelniku Drogi (Inžener dlja osobych poručenij pri Načalnike Dorogi), sygn. 67 – 1 j.a., (w teczce zachowała się korespondencja głównie w sprawach personalnych) 3. Oddział Mobilizacyjny ( Mobilizacionnyj Otdel´), sygn. 68-77 – 10 j.a., korespondencja tajna w sprawach mobilizacji, gotowości kolei do masowych przewozów wojska, ewakuacji rodzin pracowników 4. Szkolna sprawozdawczość (Školnoe Deloproizvodstvo), sygn. 78-81, 4 j.a., korespondencja w sprawie nauczycieli szkół kolejowych 5. Oddział Sądowy ( Sud´ebnyj Otdel´, sygn. 82-84, 3 j.a., drobne nadużycia 6. Główna Buchalteria ( Glavnaja Buchalterija ), sygn. 85-101-17 j.a., tzw. akta egzekucyjne ukaranych sądownie pracowników kolei 7. Kasa pracownicza i emerytalna, sygn. 102-104, 3 j.a. 8. Kontrola Nadwiślańskich Dróg Żelaznych (Kontrol´ Privislinskich Želěznych Dorog), sygn. 105-134, 30 j.a., sprawy ogólno-organizacyjne (rozporządzenia władz nadrzędnych, okólniki), sprawy szczegółowe (kontrole kosztów przewozu, eksploatacji, robót, sprawy pożarów) II. Służby zewnętrzne 9. Służba Dochodów (Služba Sborov),sygn. 135-140, 6 j.a., wpływy z biletów, wydania biletów bezpłatnych, walka z „pasażerami na gapę” 10. Służba Ruchu (Słužba Dviženîja), sygn. 141-157, 17 j.a., sprawy personalne pracowników Służby Ruchu 11. Służba Taboru ( Služba Tjagi), sygn. 158-170, 13 j.a., sprawy personalne pracowników Służby Taboru 12. Służba Materiałowa ( Materialnaja Služba), sygn. 171-180, 10 j.a., sprawy personalne pracowników Służby Materiałowej, kontrole magazynów, zamówienia, korespondencja 13. Służba Handlowa (Kommečerskaja Služba), sygn. 181-190, 10 j.a., akta dotyczące przeładunku towarów, przewozów towarów za granicę, materiały z konferencji międzynarodowych w sprawach przewozów kolejowych 14. Służba Telegrafu ( Služba Telegrafa ), sygn. 191-214, 24 j.a., rozporządzenia władz nadrzędnych , sprawy mobilizacyjne i żelaznych zapasów, sprawy personalne pracowników Służby Telegrafu 15. Służba Drogi (Služba Puti), sygn. 215-458, 244 j.a., sprawy ogólne dotyczące Służby Drogowej ( okólniki, rozporządzenia władz nadrzędnych), sprawy tajne – mobilizacyjne, sprawy personalne ( atesty, nagrody, nadużycia, skargi ), oddział wywłaszczeń własności ziemskiej cz. I ( dokumentacja aktowa ułożona według nazw miejscowości głównie z lat 1876-1878 tj. z okresu budowy i uruchamiania kolei, a także z lat 1891-1904), oddział wywłaszczeń własności ziemskiej cz. II ( dokumentacja aktowo-techniczna ułożona według 8 odcinków drogowych, lata 1878-1905), oddział techniczny Służby Drogowej ( plany, rysunki techniczne, profile sytuacyjne odcinków, plany sytuacyjne stacji i torów ułożone wg linii przyłączonych do Kolei Nadwiślańskiej). 16. Akta dotyczące przyznawania zapomóg im. inż. W. Łachtina ( sygn. 459-469 – 11 j.a. ).

Kolej Nadwiślańska (Droga Żelazna Nadwiślańska) została wybudowana w latach 1874 – 1877. Przebiegała od stacji Kowel przez Chełm, Lublin, Iwanogorad ( Dęblin), Warszawę, Nowogieorgiewsk (Modlin) i Mławę do granicy pruskiej. Miała duże znaczenie militarne, ponieważ połączyła warszawską Cytadelę, fortecę Nowogieorgijewską (Modlińską) i Iwangorod (Dęblin), tę ostatnią zaś z Brześciem Litewskim. Wybudowana została przez Towarzystwo Drogi Żelaznej Nadwiślańskiej założone 22 lutego 1874 roku. Jego interesami kierował zarząd z siedzibą w Petersburgu. Na jego czele stał prezes, trzech dyrektorów, czterech zastępców dyrektorów i dyrektor wyznaczony z ramienia rządu. Ten ostatni posiadał prawo głosu doradczego. W dniu 1 lipca 1897 r. Droga Nadwiślańska przejęta została w administrację skarbową (upaństwowiona). Jednocześnie w myśl postanowień władz rosyjskich linie: Terespolska, Iwangorodzko-Dąbrowska, Siedlecko-Modlińska i Brzesko-Chełmska zostały połączone z Koleją Nadwiślańską, przeszły pod wspólny zarząd i otrzymały od 1898 r. nazwę Nadwiślańskie Skarbowe Drogi Żelazne ( Privislinskija Kazennyja Zeleznyja Dorogi). Do 1915/1916 roku były one eksploatowane pod bezpośrednią kontrolą władz rosyjskich, a po I wojnie światowej znalazły się na terytorium niepodległej Rzeczypospolitej Polskiej w znacznej mierze wzbogacając po odbudowie sieć PKP.