Akta poszczególnych wsi (załączniki w postaci tabel prestacyjnych, rejestrów pomiarowych i planów wsi): spory o serwituty i ich likwidacja, podział gruntów wspólnych, spory o grunty, nabywanie gruntów za pośrednictwem Banku Włościańskiego, akta kas pożyczkowo-oszczędnościowych. Akta ogólne: opieka nad niepełnoletnimi spadkobiercami gruntów włościańskich, nieprawny wyrąb lasów serwitutowych, akta gminnych kas pożyczkowo-oszczędnościowych, korespondencja i decyzje komisarza, materiały do sprawozdań rocznych.

Na mocy ukazu z 2.03.1864 r. "O sposobie wprowadzenia w wykonanie nowych ustaw o włościanach" na terenie Kaliskiej Komisji do Spraw Włościańskich utworzono 8 rewirów: kaliski, stawiszyński, turecki, kolski, zagórowski, kleczewski, sieradzki i szadkowski, a w 1866 r. dodano jeszcze rewir słupecki. Na ich czele stali komisarze, którzy stanowili najniższy szczebel administracji włościańskiej. Począwszy od 1867 r. utworzono 8 rewirów odpowiadających poszczególnym powiatom guberni kaliskiej. Komisarz był zapraszany na posiedzenia Urzędu Gubernialnego, załatwiał część spraw związanych z uwłaszczeniem, a później ze społecznym i gospodarczym życiem wsi. Po wybuchu I wojny światowej urząd został ewakuowany do Rosji i tam uległ likwidacji.