I. Akta stanu cywilnego miasta Kromołowa Księgi urodzeń z lat 1808-1823, sygn. 1-16 Księgi zapowiedzi z lat 1819-1824, sygn. 17-22 Księgi małżeństw z lat 1808-1823, sygn. 23-37 Księgi zgonów z lat 1808-1824, sygn. 38-54 Alegata z lat 1811, 1813, 1815, sygn. 55-57 II. Akta stanu cywilnego wsi należących do gminy i parafii Kromołów Księgi urodzeń z lat 1808-1822, 1824-1825, sygn. 58-74 Księgi zapowiedzi z lat 1809-1810, 1819-1822, 1824-1825, sygn. 75-81 Księgi małżeństw z lat 1808-1822, 1824-1825, sygn. 82-98 Księgi zgonów z lat 1808-1825, sygn. 99-116 Alegata z lat 1809-1810, sygn. 117-118 III. Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej w Kromołowie Księgi urodzeń, małżeństw i zgonów z lat 1826-1921, sygn. 119-194, 294-297, spis nr 3 sygn. 31-44 Alegata z lat 1826-1852, 1856-1880, 1882-1888, 1890-1896, 1898-1921, sygn. 195-246, 298-302, spis nr 3 sygn. 1-30, 45-47

Kromołów obecnie dzielnica Zawiercia, to niegdyś wieś wzmiankowana już w 1193 roku. W XV wieku był już miastem stanowiącym własność Stanisława Kromołowskiego. W następnych wiekach miasto, którego mieszkańcy zajmowali się przede wszystkim handlem i rzemiosłem, było własnością kolejnych panów z Ogrodzieńca: Bonerów, Firlejów i Stanisława Warszyckiego. W drugiej połowie XIX wieku po utracie praw miejskich stał się siedzibą gminy. Parafia Kromołowska istniała już w średniowieczu. Pierwsze wzmianki o jej istnieniu pochodzą z 1250 r. Obejmowała swym zasięgiem duży obszar zajmujący w przybliżeniu większość dzisiejszego miasta Zawiercia. Dopiero w 1903 r. wydzielono z niej nową parafię w osadzie Zawiercie, która w 1915 r. wyrosła na miasto i szybko przerosła macierzysta parafię. Na mocy konstytucji Księstwa Warszawskiego w 1807 r. wprowadzony został Kodeks Napoleona. Na jego podstawie dekretem Fryderyka Augusta księcia warszawskiego wprowadzone zostały cywilne akta stanu cywilnego. Po wejściu w życie Kodeksu Napoleona, na terenie parafii Kromołowskiej powołano dwie gminy stanu cywilnego: odrębną dla miasta Kromołowa oraz odrębną dla okolicznych wsi należących do parafii. Teren obydwu gmin pokrywał się z terenem całej parafii. Zgodnie z przepisami powołano w 1808 r. urzędników stanu cywilnego. Urzędnikiem stanu cywilnego dla gminy miasta Kromołowa został burmistrz, którym był w tym czasie Alojzy Oświęcimski, od 1816 Antoni Bilnicki - początkowo jako zastępca burmistrza, od 1820 jako burmistrz. Urzędnikiem stanu cywilnego dla gminy wsi należących do parafii mianowano początkowo organistę Antoniego Lipskiego, lecz po dwu latach funkcję tę przejął proboszcz, na krótko ks. Jan Rucki, a po nim jego następca na kromołowskim probostwie, ks. Jan Filowski. Do okręgu (gminy) stanu cywilnego, jak i do parafii, należały wsie: Blanowice, Bzów, Karlin, Łośnice, Marciszów, Piecki, Pomrożyce, Zawiercie i Żerkowice. Do obowiązków urzędnika stanu cywilnego należało sporządzanie ksiąg stanu cywilnego, bez względu na wyznanie – w praktyce dla osób wyznania katolickiego i mojżeszowego. Od 1826 r. na terenie Królestwa Polskiego zmieniono przepisy dotyczące sporządzania aktów stanu cywilnego. Od tego roku zaczęły obowiązywać przepisy Kodeksu Cywilnego Królestwa Polskiego, funkcje urzędników stanu cywilnego uległy likwidacji, a ich kompetencje przejął Kromołowski proboszcz działający na całym terytorium parafii. Od tej pory rejestrował wyłącznie osoby wyznania rzymskokatolickiego, czyli w praktyce sporządzał duplikaty ksiąg parafialnych. Księgi prowadzone były w języku polskim do 1868 r., kiedy to wprowadzony został urzędowy język rosyjski. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. P. Matuszek, Katowice 2015]

KM 10.12.2015, zmikrofilmowano jednostki o sygnaturach: 1-16, 23-54, 58-74, 82-116, 119-147