1. Zarząd Gminy, 1946-1947, 5 j.a.: w grupie tej znajdują się budżety z lat 1946–1947, które zawierają one dane dotyczące wpływów i wydatków, a także ogólne dane statystyczne: obszar gminy, z uwzględnieniem gruntów prywatnych i państwowych, gruntów uprawnych, łąk i pastwisk, lasów oraz nieużytków; ludność gminy; liczba gromad, osiedli, gospodarstw rolnych, zakłady, przedsiębiorstwa przemysłowe i spółdzielnie; sprawozdania sytuacyjne z lat 1946–1947 poświęcone przede wszystkim problemom związanym z zasiewami, sytuacji politycznej, stanowi bezpieczeństwa, a także sytuacji gospodarczej. 2. Gminna Rada Narodowa, 1945-1946, 1 j.a.: są to protokoły z sesji GRN. Zawierają one statuty dotyczące etatów stanowisk służbowych, opłat administracyjnych, podatku gruntowego, podatku od nieruchomości oraz od lokali. Liczne są także zapisy związane ze sprawami indywidualnych mieszkańców gminy np. zwolnienia z obowiązkowych świadczeń.

Za początek administracji polskiej na terenie powiatu gorzowskiego uważa się rozpoczęcie działalności przez gorzowskiego Pełnomocnika Rządu, co miało miejsce 28 marca 1945 r. Początkowo obwód (powiat) gorzowski należał do okręgu Pomorze Zachodnie, a od 7 lipca 1945 r., wraz z całą Ziemią Lubuską, znalazł się w województwie poznańskim. Początkowo powiat gorzowski składał się z jednej gminy miejskiej (Witnica) i 11 gmin wiejskich: Baczyna, Bogdaniec, Deszczno, Kłodawa, Krasowiec, Lipki Wielkie, Mosina, Różanki, Santok, Łagodzin, Witnica . Wkrótce zmieniono liczbę i siedziby gmin. Powiat gorzowski składał się wówczas z 12 gmin wiejskich: Bogdaniec, Deszczno, Kłodawa, Koniawa, Krasowiec, Lipki Wielkie, Lubno, Murzynowo, Santok, Różanki, Witnica. Od połowy sierpnia 1946 r. do powiatu dołączono gminę miejską Kostrzyn, zaś od końca listopada 1946 wprowadzono nowy podział powiatu, redukując liczbę gmin wiejskich do 7: Bogdaniec, Kłodawa, Lipki Wielkie, Lubiszyn, Santok, Witnica i Zieleniec. Podział ten przetrwał do roku 1954. Władze gmin stanowiły zarządy gminne, składające się początkowo z wójta, jego zastępcy i sekretarza, mianowane przez pełnomocnika obwodowego. Funkcje planowania działalności publicznej oraz kontroli nad rządowymi i samorządowymi organami wykonawczymi sprawowały rady narodowe. Na terenie ziem zachodnich rady powstawały dopiero w końcu 1945 r. Zarządy gminne i gminne rady narodowe działały do połowy 1950 r. Zmiany wniosła ustawa z 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej . Na mocy ustawy zlikwidowano zarządy gminne a ich kompetencje przejęły gminne rady narodowe. Prezydium stało się organem wykonawczym i zarządzającym rady narodowej, zobowiązanym do wykonywania jej uchwał oraz organizowania jej pracy (przygotowywanie materiałów i zwoływanie sesji). Do najważniejszych zadań rad nadal należało uchwalanie budżetu, kierowanie działalnością gospodarczą, kulturalną i oświatową gminy, ustalanie wymiaru podatków i obowiązkowych dostaw. W praktyce jednak rola gminnych rad była ograniczona do wykonywania zaleceń powiatowej rady narodowej, która ustalała budżet i zobowiązania podatkowe. Organami pomocniczymi rady były komisje. 25 września 1954 roku wydana została ustawa o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych . Na mocy tej ustawy zlikwidowano gminy a w ich miejsce powołano nowe jednostki podziału terytorialnego – gromady. W grudniu 1954 r. ukonstytuowały się gromadzkie rady narodowe, które przejęły zadania gminnych rad narodowych. Na podstawie zachowanych akt niewiele da się ustalić odnośnie organizacji wewnętrznej zarządu gminny i prezydium gminnej rady narodowej. Pierwszymi wójtami byli Jęczmienka (imię nie ustalone) oraz Mieczysław Kukla. Pierwsze posiedzenie gminnej rady narodowej w Krasowcu odbyło się 20 XI 1945. Z końcem roku 1946 gmina została zlikwidowana (w aktach zachowało się ostatnie sprawozdanie sytuacyjne wójta za styczeń 1947 roku).