Akta zawierają rejestr uczniów szkoły w Lipianch z lat 1828-1858 i z lat 1843-1868, wyciąg z akt własnościowych (reces) miasta Lipiany (1832-1838), dokumenty dotyczące własności i dochodów kościoła (Kirchenmatrikul) z lat 1854, 1858, plan zabudowy miasta (1:25000) z 1923 r., projekt dotyczący budowy kanalizacji w mieście z lat 1935-1939 oraz rejestr ludności żydowskiej z lat 1817- 1874.

Początki historii Lipian łączą się z osadą podgrodową, która ukształtował się wokół grodu plemienia Pyrzyczan. W II połowie XIII w. władzę nad tym terytorium wykonywał biskup kamieński Hermann von Gleichen (zm. 1289), który 18 sierpnia 1276 r. sprzedał ziemie lipiańską („terra Lipene“) margrabiom brandenburskim z dynastii askańskiej, Ottonowi, Johannowi i Konradowi, którzy włączyli ją do Nowej Marchii. Po wygaśnięciu askańczyków (1320) odnowił się spór między biskupami kamieńskimi a sukcesorami askańczyków, dynastią Wittelsbachów o miasto i przyległe terytoria, zakończony kompromisem, uznającym zwierzchnie prawa biskupów, ale w obrębie państwa brandenburskiego (1337 r.). W latach 1402-1455 Lipiany wraz z całą Nowa Marchią były w posiadaniu zakonu krzyżackiego. Od 1455 r. - w państwie brandenburskim, potem w pruskim. Nie jest znana data lokacji Lipian, sądzi się, iż miało to miejsce w początkach XIV w., może w 1302 r., bowiem już w 1344 r. margrabia Ludwik na mocy którego mieszczan można było sądzić tylko w obrębie murów miejskich, zaś rajcy i burmistrz stawali mieli przed sądem dworskim margrabiów. Od średniowiecza do końca XVIII w. Lipiany rozwiały się jako ośrodek rzemieślniczy i handlowy, będący też centrum handlowe (w mieście odbywały się 4 jarmarki) dla okolicznych wsi, a potem folwarków. Lipiany wielokrotnie padały ofiarą pożarów, największe miały miejsce 24 kwietnia 1616 r. i w roku 1623. Wiek XIX przyniósł zmiany w życiu miasta - przede wszystkim związane z wybudowaniem linii kolejowej łączącej Lipiany z Pyrzycami i Myśliborzem ( w roku 1840), Kostrzynem (1882 r.) i Stargardem (1883). W 1945 r. miasto zostało zdobyte praktycznie nie ponosząc strat przez Armię Czerwoną. Ustrój miasta ukształtował się w okresie średniowiecza. W 1808 r. władze pruskie wprowadziły nową ordynację miejską, co spowodowało ukonstytuowanie się pochodzącej z wyboru rady miejskiej, która wybierała zarząd miasta (Magistrat). Rada miejska była organem ustawodawczym, a magistrat wraz burmistrzem pełnił rolę wykonawczą . Ustrój miejski wzmocniła ustawa z 1853 r. Prace magistratu wspierały wyspecjalizowane deputacje miejskie.

Decyzją KM z 28.07.2015 r. nastąpiło rozdzielenie zbioru szczątków zespołów akt miast - 65/228 na zespoły proste i utworzono zespół 65/1740. Inwentarz zatwierdzony na posiedzeniu KM w dniu 28.07.2015 r.