Ksiądz Kardynał Stefan Wyszyński więziony był w Prudniku od 5 października 1954 do 27 października 1955 roku. Było to trzecie miejsce więzienia Prymasa. Zakonnicy musieli opuścić klasztor, który przeszedł pod zarząd wojska i został zamieniony w więzienie. Zakazano ludności cywilnej zbliżać się do tego miejsca, a żołnierze pełnili warty. Teren ogrodu został otoczony parkanami, które zabezpieczono siecią drutów kolczastych. Dookoła zasadzono szpaler świerków. Pierwsze piętro klasztoru przeznaczone zostało dla ks. Prymasa oraz osób mu towarzyszących (ks. Stanisław Skorodecki i siostra Leonia Graczyk Maryi). Korytarz oddzielono od klatki schodowej przepierzeniem z desek. Przygotowano prowizoryczną kaplicę oraz pokój stołowy, gdzie odbywały się przesłuchania. Więźniowie mogli poruszać się po wewnętrznym ogrodzie, nie im było jednak z nikim się spotykać. Korespondencja oraz paczki były doręczane, często jednak umyślnie z opóźnieniem, listy zawsze cenzurowano. Podczas pobytu w Prudniku, w nawiązaniu do jubileuszu królewskich ślubów Jana Kazimierza złożonych Matce Bożej w katedrze lwowskiej w 1655 roku, Prymas postanowił odnowić akt oddania Polski Pani Jasnogórskiej, dostosowując przyrzeczenia do współczesnych czasów. Ksiądz Kardynał Stefan Wyszyński widział w wydarzeniu narodowym ślubów jasnogórskich program odnowy społecznej i moralnej Polaków. Zdjęcia autorstwa Wojciecha Brzeszczaka