Henryk Węglowski był legionistą - żołnierzem Wojska Polskiego, lekarzem, społecznikiem. Urodził się w 1894 roku w Rzeszowie. Od 1913 roku był uczniem Gimnazjum im. Stanisława Konarskiego i należał do Drużyny Strzeleckiej. W 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich i przydzielony został do 2 pułku piechoty 7 kompanii. W czerwcu 1915 roku znalazł się w 4 pułku 9 kompanii Legionów. W czasie I wojny światowej pełnił przez cały czas służbę na froncie. Po kryzysie przysięgowym przeszedł do armii austriackiej. Po rozpadzie monarchii austro - węgierskiej wstąpił do Wojska Polskiego i został przydzielony do Pułku Piechoty Ziemi Rzeszowskiej. Jako dowódca 4 kompanii brał udział w walkach o Śląsk. W 1921 roku został zwolniony z wojska w stopniu porucznika rezerwy i rozpoczął studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Po otrzymaniu w 1925 roku dyplomu powrócił do Rzeszowa. Podjął pracę zawodową i jednocześnie udzielał się spoleczn9e w takich organizacjach jak: Związek Legionistów Polskich (II wiceprzewodniczący), przewodniczący Związku Strzeleckiego, radny do Rady Miejskiej z Radzieckiego Klubu Gospodarczego BBWRu. Za działalność niepodległościową i pracę społeczna został odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi. Podczas okupacji hitlerowskiej został 14 września 1941 roku uwięziony i wywieziony do obozu w Dachau, gdzie zmarł w 1942 roku.